You are viewing this post: 3ข้อเสียของการทำธุรกิจส่วนตัว | อยากทำธุรกิจส่วนตัว
Table of Contents
3ข้อเสียของการทำธุรกิจส่วนตัว | อยากทำธุรกิจส่วนตัว.
รูปภาพที่เกี่ยวข้องกับหมวดหมู่ 3ข้อเสียของการทำธุรกิจส่วนตัว.
สามารถดูข้อมูลที่เป็นประโยชน์เพิ่มเติมได้ที่นี่: Castu.org/business
ความรู้ที่เกี่ยวข้องกับหัวข้อ อยากทำธุรกิจส่วนตัว
ข้อมูลที่เกี่ยวข้องกับหัวข้อ อยากทำธุรกิจส่วนตัว.
คนรุ่นใหม่อยากเป็นเจ้าของธุรกิจ อยากมีธุรกิจเป็นของตัวเองเพราะเห็นคนประสบความสำเร็จหลายคนบอกว่าทำให้ฉันรวย สร้างภาพลักษณ์ของนักธุรกิจว่ารวย สบาย ชีวิตดี โดยที่คนพวกนี้ไม่บอกคุณว่าส่วนแย่คืออะไร กับ ดร.เอกฤทธิ์พาณิชย์เกษตร.
>>https://castu.org เราหวังว่าข้อมูลนี้จะมีคุณค่าอย่างยิ่งสำหรับคุณ ขอบคุณมากที่รับชม.
อยากทำธุรกิจส่วนตัว – การค้นหาที่เกี่ยวข้อง.
#3ขอเสยของการทำธรกจสวนตว.
ธุรกิจส่วนตัว,ทำร้านแล้วมีข้อเสียอะไร,เปิดร้าน,ขายของออนไลน์,เป็นนายตัวเอง,มีเวลาเป็นของตัวเอง
3ข้อเสียของการทำธุรกิจส่วนตัว
อยากทำธุรกิจส่วนตัว.
หวังว่า ข้อมูล ในหัวข้อ อยากทำธุรกิจส่วนตัว นี้จะ นำความรู้ มาสู่คุณ ขอบคุณมากที่รับชม.
Articles compiled by CASTU. See more articles in category: BUSINESS
คนที่อยากทำธุรกิจส่วนตัวเพื่อจะใด้มีเวลาว่าง หุหุหุถ้ามีความคิดแนวนี้เตรียมเจ๊งใด้เลย…
ธุุรกิจ กับปัญหาเป็นของคู่กันครับ
ถ้าไม่มีปัญหาเมื่อไร หมายถึงคุณต้องเลิกทำธุรกิจ
ตราบใดที่คุณยังทำธุรกิจอยู่ จะมีปัญหามารอให้คุณคอยแก้ไขอยู่ตลอด เพียงแต่มันจะเป็นปัญหาเล็กหรือใหญ่
( ไม่สะบายอย่างที่คิดครับ )
ธุรกิจไม่มีอะไรลงตัวแน่นอน ต้องปรับตัว แซงคู่แข่งตลอด..
นี้คือการสอนของไลฟ์โค้ชในการทำออนไลน์ใช่ไหมครับ🤣🤣🤣🤣🤣🤣
คนที่คิดจะทำก็ต้องรู้อยู่แล้วล่ะว่ามันเสี่ยงสูง ต้องทุ่มเวลามากกว่าเดิม แต่ถ้ารู้แล้วลงตัวเมื่อไหร่ มันคุ่มน่ะผมว่า ธุรกิจมันมีหลายอย่างน่ะ
ผมจะสู้ เพราะมันคือคำตอบสุดท้าย
มีคู่แข่งแน่นอน งานแบบนี้ต้องมีใจรัก พูดเก่งกล้าแสดงออก รับแรงกดดันได้ ขาย อะไรก็ได้ ไม่จำเป็นต้องเรียนแบบคนอื่น ถ้าคุณไปขายแอร์ภาคเหนือคุณขายไม่ได้หรอก ผู้คนในพื้นที่นั้นต้องการอะไร ทำอย่างไรให้คนรู้จักร้านเรามากขึ้น แรกๆต้องขยันหน่อย แต่พอมีคนรู้จักมีลูกค้า ก็สบายแล้ว สมมุติคุณเปิดร้านข้าวมันไก่ กับแฟนสองคน มันขายดีจนคุณทำไม่ไหว คุณจะทำยังไง บ้างคนก็เลิกทำเพราะเหนื่อย บ้างคนจ้างพนักงานเพิ่ม แม้แต่ ลุงเรียนจบแค่ ป.2 ขับวินมอเตอร์ไซค์ ยังเป็นเจ้าของธุรกิจพันล้าน ลุงขับวิน ภรรยาตำรวจขายหมู่ปิ่งข้างทาง เหนื่อยเลยยกรถหมูปิ่งให้ลุงขายต่อ ลุงก็ทำขาย มีลูกค้ามาขอซื้อหมูปิ้งไปขายต่อ ทำไม่ทัน ให้ลูกกับเมียมาช่วย จากนั้นลุงเกิดความคิด ทำป้ายโฆษณา ติดตามเสาไฟฟ้า ทีนี้แหละ ลุงรับสายทั้งวัน หมูปิ้งไม่พอ เลยต้องจ้าง พนักงานชาวพม่า พอมีพนักงานเพิ่ม ขยายพื้นที่ จนเจ้าหน้าที่มาตรวจสอบ ลุงเลยต้องเปิดเป็นบริษัท พอเปิดเป็นบริษัท ลุงจัดแพคตั้งชื่อบริษัท ส่งขายในห้าง เซเว่น และต่างประเทศ จากคุณลุงขับวินมอเตอร์ไซค์ กลายเป็นเศรษฐี หรือเศรษฐกิจพอเพียงของพ่อหลวง ปลูกต้นไม้วันนี้ พออายุมากก็ไม่ต้องทำงานตัดต้นไม้ขาย ราคาไม่มีตกมีแต่เพิ่มขึ้น ถ้าตายก่อนก็ให้ลูกหลาน ดูแลง่ายปลูกแล้วลืม บ้างคนขายมูลไส้เดือน รวยเหมือนกัน เค้าคิดได้ ขายอะไรกฌได้ ตั้งแต่ไม้จิ้มฟันยันเรือรบ ผมชอบดู รายการคิดได้รวย ความคิดนักธุรกิจ กับชาวบ้านไม่เหมือนกัน เห็นอาจารย์มหาวิทยาลัย ทำนากลางกรุงเทพ นักธุรกิจขอซื้อไม่ขาย เค้าบอกว่า เก็บไว้ได้ราคาดีกว่า ในอนาคต ปลูกผักมะนาว อะไรไปขายรายได้4-5หมื่น อีกอย่างคนแก่อย่างเราจะเอาเงินไปทำอะไร เอาไปฝากธนาคารได้ดอกเบี้ยนิดเดียวเอง สู้เก็บไว้ขายในอนาคตดีกว่า คือท่านเป็นอาจารย์มหาวิทยาลัยที่ เกษียณอายุท่านฉลาด ถ้าเป็นชาวบ้านธรรมดาคงขายที่กินไปแล้ว ในความคิดผมนะ ผมจะไม่ลงทุนจนกว่าผมจะมั่นใจ นั่งรถประจำทางไปทำงาน เสียวันละเท่าไหร่ แล้วถ้าเราออกรถขับเองละ ราคาถูกกว่า สะดวกกว่าได้รถด้วย ผมเป็นคนคิดแบบนี้ เราจะได้อะไรจากมัน ถ้าเรายังไม่รู้ยังไม่แน่ใจก็อย่าพึ่งทำเดียวเจ๋ง แม้แต่คนขายของใน ลาซาด้า ชอปปี้ ก็ยังเจ๋ง ของลดราคาถูกกว่า ดีกว่า แต่ก็ขายไม่ออก ทำไมคนอื่นขายออก ผมกำลังศึกษาอยู่ พอรู้แล้วค่อยทำ จากเล็กๆก่อนก็ได้ ใครๆก็อยากสบาย อยากมีเงิน แต่ก็ขึ้นอยู่กับแนวคิดแต่ละคน
ทัศนคติเกี่ยวกับลูกน้องค่อยข้างติดลบนะคะ
ง่ายๆสั่นๆ ถ้าไม่ดีแล้วจะมีคนทำมั้ย???
เบื่อแล้ว อาช่ง อาชีพ อยู่เฉยๆ สัก เครียดดๆ
ผมทำธุรกิจสวนตัวครับ
มันไม่ใช่ย่างที่คุณพูดครับ
1มีเวลาหน้อยก็จิงแต่ถ้าเอาคนอื่นบริหารแท่นเราก็ไม่ต้องลำบากหนัก
2เรื่องเงินไม่ต้องหวงได้เยอะจริง
คุณพูดได้ถูกจุดผมมากๆๆเลยครับ
ทำงานรับจ้างเขาใช่ว่าจะมีเวลานะคะ ยกเว้นคนที่เรียน สูงทำงานดีทำงานออฟฟิต รับราชการ หยุดแค่เสาร์ อาทิตย์ ถ้าระดับเรียนน้อยหน่อยก็หยุดอาทิตย์หละวัน..ทำงานกินเงินเดือนชนเดือน ค่าใช้จ่ายบาน เมืองไทย บางตำแหน่งงาน อายุมากขึ้นก็ให้ออก พวกเซอร์วิส ร้านอาหาร งานโรงแรม แถมทำกับคนหมู่มากก็แก่งแย่งชิงดี ว่าร้ายป้ายสีกัน ใครอยู่ได้บ้างก็เลีย บ้างก็ทำเป็นไม่รู้ไม่ชี้คะ และคนที่เก่งจริงๆ เก่งมากกว่าเขาก็โดนสกัดดาวรุ่งเยอะแยะ เวลาลางานก็ลำบาก มีไหมคะรับจ้างเขาแล้วลาหยุดได้เป็นอาทิตย์ สองอาทิตย์ พอๆกันคะ เวลาเทศกาล กลับต่างจังหวัดได้ไม่เกิน สาม สี่ วัน งานรับจ้างเขาก็ใช่ว่าจะมั่นคง มีงานไหนให้เราทำจนแก่คะ ยกเว้นราชการ มีเงินเกษียณไหม ..จริงคะมันมีความเสี่ยงที่จะทำธุรกิจของตัวเอง คุณต้องเป็นคนที่เก่งแอ๊คทิฟมากๆ ขยันอดทน ทำทุกอย่างด้วยตัวเองได้ พึ่งตัวเองได้ ก่อนที่จะพึ่งคนอื่น..ที่สำคัญอย่าโลภมาก อย่าเอาเปรียบ ลูกค้า ทำพอเป็นอาชีพ ทำเล็กๆ ก่อน ถ้ามันดีจริงก็ค่อยขยาย หรือถ้าทำแบบพอเพียงค่าใช้จ่าย และทำเป็นอาชีพได้มั่นคงถึงตอนแก่ เก็บเงินไว้เกษีนณ ต้องประหยัดไม่ฟุ่มเฟือย…ดิฉันคิดว่า คนที่คิดจะมีกิจดารเป็นของตัวเอง เป็นคนมีความคิดก้าวหน้าคะ ถ้ามัวแต่กลัว อนาคตจะก้าวได้อย่างไรคะ..
อยากได้มากกว่างานประจำ ก็ต้องทำมากกว่าอยู่แล้ว อยากเหนือคน ก็ต้องทำอย่างคน เหนือคน ผ่านไปได้อยู่แล้ว ลุยโลด ได้ทำดีกว่าเอาแต่ฝันไปวันๆ
ผมเป็นคนนึกที่จะคิดจะทำธุรกิจ ผมคิดว่าปัญหามันมีมากกว่านี้แน่นอน แต่ผมจะสู้ละทำมันให้ได้ครับ
ผมยอมทำทุกอย่างครับเหนื่อยแค่ไหนก็ทำเพราะมันเป็นของเรา ทำไมเราต้องไปทำให้คนอื่นเกษียณงานได้ไว ผมก็แค่ไม่อยากทำงานตลอดชีวิต ถ้าไม่ทำตอนนี้ ตอนแก่ก็ไม่มีแรงทำไรแล้วครับ
สิบปากว่าไม่เท่าตาเห็น คนไม่ได้ทำจริง
ทำไมธุรกิจส่วนตัวถึงดีกว่า ……..มึงจะสกิลติดตัวหาเงินเมื่อไหร่ก็ได้ถ้ามีทุน
อย่าพูดถึงความมั่นคง(มึงต้องการความมั่นคง) เพราะอะไร …….เพราะมึงโลภ ยิ่งโลภก็ยิ่งเป็นหนี้ สร้างภาระไม่จบสิ้น
ทำงานที่ไม่อยากทำ ซื้อของที่ไม่จำเป็น สตาฟตัวเองอยู่กับอะไรเดิมเป็นระยะเวลา5 ปี สิบปี ไม่ได้พัฒนาอะไรเลย
อยู่โรงงาน ออกมาทำอะไร อดตายไง ก็เลยต้องเลียต้องให้เขาโขกสับ เพราะอะไร บ้านก็ผ่อน รถก็ผ่อน
คนไม่เคยอยู่สังคมโรงงานไม่เข้าใจหรอกครับว่า …….. ทำงานระดับล่าง ยิ่งพวก ไลน์ผลิต
เข้าผิดที่เหมือนนรก สุขภาพแย่ลงทุกวันทั้งๆที่ทำงานไม่ถึง 3 ปี
ที่ไหนสบายก็สบาย ไปเจอแบบที่เร่งงานตลอดทั้งวัน ไม่มีเป้าไม่ได้พัก ตามเวลาเปะๆ
ไม่มีคนงานคนไหนทำงานแล้วอยู่ในสถานะรีบเร่งทำตลอด ได้โดยไม่มีพัก
ป่วยกันหมด ใครจะเอาสุขภาพไปแลก ทั้งๆที่ได้เงินไม่ได้ห่างกันเลย
ต้องเอาเวลาวัน 10-15 ชั่วโมง แลกกับกิจวัตร ในโรงงาน
5-6 ชั่วโมงนอน
แล้วเวลาสำหรับครอบครัว ไม่มีหรอกครับ นู้นวันอาทิตย์วันเดียว………. ไม่มีใครอยากมีชีวิตแบบนี้หรอก
แต่ส่วนใหญ่ ด้อยการศึกษาไร้ช่องทาง โรงงานคือที่เดียวที่เขาคิดว่าทำเงินต่อเดือนได้มาก แม้ไร้การศึกษา
รู้ไม่จริงอย่าพูด กูผ่านมาละ เห็นมาเยอะ ไม่มีใครอยากอยู่หรอกถ้ามีช่องทางเขาไปหมดแหละ
ส่วนมากคือมันมีภาระเขามาสุม มันเลยออกไปไหนไม่ได้
คนเราต่างกันที่ความกล้า ………. กล้าที่จะวางแผนออกงานมาทำอาชีพใหม่
การเอาชีวิตเข้ามาสู่ช่วงหัวเีล้ยวหัวต่อ ต้องใช้ความรอบคอบมากๆ ซึ่งไม่มีใครอยากจะทำหรอก
เป็นกำลังใจให้ทุกคนครับ
เป็นนายตัวเอง เป็นนายคนอื่น ลูกน้องผมมีความสุขทุกคนก็พอใจแล้วครับ
ธรรมดาของการทำงานครับ ไม่ว่าจะทำอะไร. ย่อม มี อุปสรรค ก่อนคำว่า ความสำเร็จก่อนเสมอ
ถ้าพร้อมเหนื่อย เชิญ .. ถ้าไม่สู้อย่าเข้ามา
ที่พวกประสบความสำเร็จเค้าพูดแต่เรื่องดีๆเพราะพวกประสบความสำเร็จเค้ามองโลกในแง่บวก แล้วก็ยุคนี้คนประสบความสำเร็จเค้าเล่าเรื่องความลำบากของเค้ากันเกือบทุกคนละคับ
ใช่เลยค่ะ
ครับ
😀👍
รู้สึกตรงกับความรู้สึก เป็นคนไม่ชอบวิชาการ ขอบคุณครับที่เสนอแนะความรู้ดีๆ ปัญหามันเกิดขึ้นตลอดไปนั้นละถึงจะรวยก็ตาม
อยากรู้รู้ความอดทนขีดจำกัดอยู่ตรงไหน
พี่พูดถึกตอนผมออกมาทำเองตอนแรกเป็นเชั่นนั้นแหละ
ผมนี้ล้มลุกคลุกคลานมาแต่ตอนนี้เลีมมีปะสบการแล้ว
ขอบคุณอาจารย์มากๆครับ ทุกวันคือ การหาเงินมาเติม ไม่เคยเหลือ จ้องจะจ่ายอย่างเดียวเลยครับ ผมกิจการซ่อมรถประกัน กว่าจะได้เงิน เงินจมใช้เวลาเหนื่อยจริงๆ สู้ต่อไป
มีเวลาส่วนตัวน้อย แล้วทำกินเงินเดือนไม่น้อยเหรอ ใช้งานยังกะทาสยิ่งธนาคาร
เราอยากมีธุรกิจส่วนตัวเพราะเรื่องที่อยากมีเงินเยอะก้ส่วนนึงนะ แต่ส่วนสำคัญของเราเลยคืออยากประสบความสำเร็จในสิ่งที่ต้องการ เราอยากมีธุรกิจเล็กๆน้อยๆ แต่มีความสุขกับสิ่งที่ตัวเองทำมากกว่ามีเงินเยอะๆแต่ไม่มีความสุข ทำงานหามรุ่งหามค่ำไม่มีเวลาให้ครอบครัว สูมีธุระกิจเล็กๆดีกว่า
จะพูดทำไมละคับข้อเสีย ถ้ามีสมองก็น่าจะรุ้ยุแล้วว่าต้องเจออะไรบ้าง
ต้องทนกะอะไรบ้าง เป็นผมก็ไม่เสมออะไรแย่ๆ ให้คนหมดกำลังใจ
ใช่ค่ะ กำลังเริ่มทำธุรกิจอย่างนึงค่ะ แต่มีปัญหามากมายค่ะ ยุ่งเกือบ 24 ชั่วโมง ต้องหาเงินมาซัพพอร์ตกับธุรกิจ ขาดทุนบ้างก็มี ทำธุรกิจออนไลน์ ปัญหาทุกอย่างเกิดขึ้นมามากมาย กล่องห่อพัสดุส่งให้ลูกค้าก็ไม่มีค่ะ ตามหาซื้อกล่องอีก บับเบิ้ล ก็ไม่มี จะห่อสินค้า สินค้าบางตัวหายากมาก ทำให้ลูกค้ามาวีนใส่เรา ลูกค้ารอสินค้านาน ลูกค้่าไม่พอใจ เราก็เกรงใจลูกค้าที่หาของที่เค้าอยากได้มาไม่ได้ ของขาดตลาด เรื่องเยอะมากเลยกับธุรกิจที่เราอยากทำมาก เราทุ่มเท หาข้อมูลมา 6 เดือน เพื่อจะทำธุรกิจนี้ แต่ปัญหาทุกอย่างก็เกิดขึ้นอยู่ดี เราก็เข้าใจนะ ถ้าลูกค้าเค้าจะไม่ซื้อของร้านเราอีก เราเข้าใจ เราต้องนิ่งๆๆๆ อย่างเดียว ทุกอย่างขึ้นอยู่กับตัวเรา ยังไม่ได้ลาออกจากงานประจำนะคะ เหนื่อยมากเลย งานก็ต้องทำ ของก็ต้องขาย เรียนก็กำลังจะจบปีสุดท้าย มีเวลานอนวันละ 2-3 ชั่วโมง แต่เราอยากเป็นเจ้าของธุรกิจ อยากมีรถหรูๆขับ อยากกินอาหารดีๆ อยากมีเสื้อผ้ากระเป๋ารองเท้า สวยๆใช้ เราต้องอดทน เราต้องผ่านทุกอย่างไปให้ได้ เราเพิ่งเริ่มต้นเท่านั้น แล้วเราจะเป็นคนรวยให้ได้เราจะถีบตัวเองขึ้นจากฐานนะปานกลาง เป็นรวยให้ได้ ทุกอย่างจะเป็นความจริงในอีกไม่นาน
เรื่องพวกนี้เป็นเเค่ช่วงเเรกๆที่เราต้องคิดเองทำเองเพราะถ้าเราไม่ทำเองธุรกิจไม่สามารถดำเนินไปได้ ถ้าธุรกิจนิ่งเมื่อไหร่เเสดงว่ามีคนทำให้พร้อมหมดเเล้ว ที่เหลือเรามาบริหารงานอย่างเดียว
ชอบคุณครับ
ชอบมากครับพูดเข้าใจง่ายเนื้อหาสาระแน่น ดีมากๆครับ
จริงเลยครับ
ใช่ครับแค่เริ่มต้นเท่านั้น ตอนนี้สบายละ ตอนเริ่ม ต้นมีภาวะเครียดอะไรต่างๆ มากมาย ไม่มีทุน ทามงานเลิกเที่ยงคืนพยายามทำของให้ลูกค้าแต่เรื่องราคาสินค้าตีผิดบ้างทำให้บางครั้งทำแล้วไม่มีกำไร (แต่กำไรเราก้อคือประสบการณ์ที่หาไม่ได้จากห้องเรียนครับ คุณจะได้ประสบการณ์ตรงๆจากความผิดพลาด) คุณต้อง ขยัน ซื่อสัตย์ อดทน ซื้อหนังสือมาอ่านหาความรู้ให้กับตัวเอง พัฒนาตนเองตลอด อย่ากลัวไม่ลองไม่รู้ บางทีปัญหาอะไรต่างๆก้อไม่ได้เลวร้ายไปกว่า การที่เราคิดไปเอง ^^
การได้รู้จักความเสี่ยงที่อาจจะเกิดขึ้น เมื่อเราอยากจะเริ่มทำอะไรบางอย่างมันก็ดีนะครับผมว่า ที่เหลือมันอยู่ที่ใจและความพร้อมในการรับมือกับความเสี่ยงนั้นๆ แล้วละ
เยี่ยมคับ
เป็นปกติที่เราจะต้องเจอครับ ก็อย่างที่ว่าธุรกิจส่วนตัว เราจะต้องทำเองทุกๆอย่างช่วงเเรกก็เหนื่อยเเต่ถ้าเราตั้งใขอดทน จนธุระกิจโตขึ้นใส่ใจมัน เดียวเราก็มีเวลา เดียวเราก็สบาย ฟ้าหลังฝนงดงามเสมอครับ มันไม่มีอะไรเเย่ไปตลอดครับ ฝากถึงคนที่อยากมีธุรกิจครับ คุณฟังปัญหาของการทำธุรกิจได้เเล้วเอามาเเก้ปัญหาเเละยอมรับมัน เเต่ไม่ใช่เอาข้อเสีย3อย่างนี้มาทำให้เราไม่กล้าที่จะทำ ตอนเด็กก่อนเราจะขี่ จักรยาน ได้เราก็เคยล้มมาก่อน
ถูกต้องตามที่อาจารย์ พูดมาทั้งหมดเลยคับ
กว่่าจะผ่านไปแต่ ละช่วง ผมอายุเพียง 22 ปี ตอนแรกอยู่บริษัท แต่ไปๆมาๆ อยากลอง เป็นนายตัวเอง จึงเริ่มทำงานส่วนตัว และไม่คิดว่ามันจะยุ่งยากมากมายเท่าไหร่
แรกๆ ลูกค้าก็เข้ามาเพราะเราเป็นแบนด์ใหม่ ใครๆก็อยากลอง พออยู่ไปสักพักงานเริ่มเข้า ไม่ตรงตามเป้า เราก็ต้องมานั่งคิดวิธีต้องทำอย่างไรให้คนสนใจมากขึ้น อยากลองใช้สินค้าของเรา ต่างๆนาๆ ไหนจะ เงินหมุนเวียนภายในร้าน ต้องพยายามผลักดันผลงานให้ลูกค้าสนใจ พอมีงานเยอะ เริ่มทำไม่ทัน ลูกค้าไม่พอใจ รายได้ลดน้อยลงอีก งานมีปัณหาต้องแก้ไขด้วยตัวเอง อย่างที่อาจารย์ บอกเลยคับ เป็นเจ้าของธุรกิจเหนื่อยมาก คับ แต่ผมเลือกและชอบสิ่งที่ผมทำ เวลาเราทำงานออกมาดี ลูกค้าแฮปปี้เราก็มีความสุข แต่3ข้อหลักที่อาจารย์ดึงทานี้ ตรงเป๊ะๆเลยคับ
เวลาส่วนตัวน้อนลง
เครียดหาเงินหมุนภายในร้านไม่ทัน
ปัณหาทุกอย่างต้องแก้ด้วยตัวเอง
ต้องทำการตลาดเอง ต้องผลักดันสินค้า ต้องโฆษณาสินค้า ต่างๆนา มากมาย
ใช้คับ ผมเคยผ่านมาแล้ว
ขอบพระคุณครับอาจารย์ ทำให้ผมรอบครอบขึ้นครับ
พูดได้เยี่ยมมากคะ
ผมว่ามันก็มีทั้งดีเเละไม่ดี อยู่ที่จะคิดให้มันบวก
ผมควรจะเรียนทางด้านใหนดีครับ
พอดีอยากมีธุรกิจส่วนตัวครับ
แต่ยังไม่รุ้ว่าจะเลือกเรียนด้าน
ใหนดีครับ
*ขอบคุณสำหรับความรู้ และแนวทางดีๆครับ*